Eind Juni reisde ik naar Den Haag om ND-journalist Auke van Eijsden te interviewen. Lees het interview hieronder.

Wilt u uzelf kort voorstellen?

“Ik ben Auke van Eijsden, geboren in Ridderkerk. In VWO 5 heb ik stagegelopen op de politieke redactie van de Volkskrant en toen wist ik eigenlijk al: dit wil ik later. Ik ben in Ede journalistiek gaan studeren en heb stagegelopen bij het Nederlands Dagblad. Vanaf begin 2020 ben ik daar ook aan het werk. Ik heb 2 corona-jaren meegemaakt. Eigenlijk maak ik sinds een paar maanden pas het gewone politieke leven mee.”

En waarom nu het werk van journalist?

“Ik ben goed in taal, volgde het nieuws en de politiek altijd. Dus dit is eigenlijk de perfecte combinatie.”

Waarom dan het ND?

“Zoals ik als zei, ik heb stage gelopen bij het ND en heb hier ontzettend veel geleerd. Dingen die ik op de studie niet geleerd had. Journalistiek is een vak dat je alleen maar kan leren door het te doen.”

Waarin onderscheidt het ND zich?

“Het is een krant die ondanks de Christelijke identiteit heel breed naar de wereld kijkt. Trouw is ook een krant met een brede wereld-blik, maar dat is geen écht christelijke krant meer. Aan de andere kant heb je het RD, dat is een christelijke krant maar niet met een brede blik op de wereld. Wij zijn eigenlijk van allebei iets.”

Maar moet u dan wel onpartijdig verslaggeven?

“Ja. We zullen niet snel grote artikelen schrijven over JA21 of Denk. Maar we focussen ons meer op de christelijke partijen en hun vraagstukken. Maar dat doen we altijd onpartijdig.” 

Is dat moeilijk?

“Ik vind van niet. Het lijkt me moeilijker om een commentaar te moeten schrijven. Een commentaar is de mening van een krant. Ik hoef alleen maar de feiten te belichten. Als de PvdA zegt dat het droog is buiten en het CDA zegt dat het regent, dan moet je als journalist naar buiten kijken en zeggen wie er gelijk heeft.” 

“Als de PvdA zegt dat het droog is buiten en het CDA zegt dat het regent moet je als journalist naar buiten kijken en zeggen wie er gelijk heeft.”

Wat is het allermooiste aan uw werk?

“Er gebeurt elke dag wat. Sommige journalisten kunnen maandenlang bezig zijn met één onderzoeksonderwerp. Dat zou ik niet kunnen. Je weet s’ochtends nooit hoe de dag eruit gaat zien. Ik ben gewoon een politieke nerd. Ik vind het superleuk dat ik met een pasje de Tweede Kamer zomaar binnenkom en tussen allemaal mensen loop. Dat je naast Hugo de Jonge loopt, dat je Kamerleden spreekt. Als politiek je hobby is en je werkt hier dan ben je eigenlijk de hele dag aan het hobbyen.”

Kunt u een paar hoogtepunten noemen?

“De coronacrisis was verschrikkelijk maar ook historisch. Ik heb bij de meeste persconferenties gezeten. Dat was echt bizar om mee te maken. De congressen van het CDA, waar van alles misging. De lijsttrekkersverkiezing. Maar als ik 1 ding zou moeten noemen zou dat het 1 april debat zijn. Rutte moest bijna vertrekken, daar zat ik echt op het puntje van m’n stoel!”

Volgt u bepaalde partijen meer? 

“Ja, vooral het CDA en de Christen Unie.”

Welke van die twee vindt u het meest interessant?

“Daar is eigenlijk niet echt een antwoord op. Het CDA is een grote partij. Een hele grote partij met heel weinig zetels. Ze hebben nog overal in het land afdelingen. Maar ze hebben hier maar veertien zetels. Maar dat is een partij waar heel veel media over schrijven. Het leuke van de Christen Unie is dat het een coalitiepartij is met een heel eigen karakter. De enige coalitiepartij die in de peilingen ook nog op winst staat. En een partij waar niet dagelijks door andere media over wordt geschreven.”

Welke onderwerpen vindt u het meest interessant?

“Ik volg medische ethiek. Dat is heel interessant, maar ook de nieuwe bestuurscultuur. We hebben allemaal hier beloofd dat we aan die nieuwe bestuurscultuur gaan werken. Maar er komt niks van terecht. Dat is gevaarlijk voor het vertrouwen in de politiek. Als iedereen steeds minder vertrouwen heeft in de politiek, dan kan het enorm gaan botsen in een samenleving. Dat zien we nu natuurlijk heel duidelijk. De boeren zijn al het vertrouwen in de politiek kwijtgeraakt. Deze mensen hebben geen enkele partij meer waarvan zij denken dat ze iets voor hen kunnen betekenen. Misschien de Boer Burger Beweging, maar die gaan niet zomaar in een kabinet komen. Als deze plannen worden doorgevoerd dan zijn veel boeren het vertrouwen in de politiek voor misschien wel 30 jaar lang kwijt.”

Heeft u ook een onderwerp dat u persoonlijk raakt?

“Nee, ik denk dat je als journalist automatisch een beetje afstand neemt van het nieuws. Daardoor raakt het je niet snel persoonlijk, ook niet als het over dingen gaat waarmee je zelf te maken krijgt.”

Heeft u weleens een artikel gehad dat veel overgenomen werd door andere media?

“Ja, ik heb samen met een collega het interview met Gert-Jan Segers gedaan, waarin hij zei dat hij niet meer met Rutte wilde. Ik heb toen vluchtelingenkamp Moria afbrandde geschreven over de onrust bij de Christen Unie achterban. Ik heb ook weleens via een linkje in een interne CDA-meeting gezeten waar gesproken werd over het vertrek van Pieter Omtzigt, daar heb ik toen een artikel over geschreven dat veel overgenomen is.”

Wat ging er door u heen bij dat interview van Segers?

“Ik besefte wel dat dit groot nieuws was, het kon het einde van Rutte inluiden. Dat zijn wel bijzondere momenten als journalist. Wij wilden hem spreken, wij wilden weten hoe hij over de kritiek vanuit de achterban dacht. Maar je hebt natuurlijk ook nieuws wat je zelf maakt, waar je zelf achter komt en dat geeft weer een ander soort voldoening.” 

Het gaat heel veel over de boeren, vindt u het belangrijk dat er ook ander nieuws is, want iets als de toeslagenaffaire sneeuwt een beetje onder.

“Dat klopt, er zijn hier in de Tweede Kamer elke dag echt heel veel debatten. Je hebt de plenaire zaal, de grote zaal. Daar zijn drie tot vier debatten per dag. Daarnaast heb je een stuk of zeven commissiezalen en daar zijn elke dag per zaal ook wel drie debatten. Dus het betekent dat daar nog heel veel gedebatteerd wordt over belangrijke zaken. Morgen is er een groot spoeddebat in de plenaire zaal over de boerenprotesten, maar intussen is er in een andere zaal een debat over het asiel en migratiebeleid. Dat is ook heel belangrijk. Ik zit morgen dus gewoon bij dat debat over asielbeleid omdat ik het belangrijk vind dat daar ook over geschreven wordt. Ik heb voor de krant van vandaag geschreven over het plan van minister Kuipers om euthanasie voor kinderen mogelijk te maken. Dat vind ik ook belangrijke onderwerpen.” 

Een stukje terug noemde u de nieuwe bestuurscultuur, wat is de taak van een journalist in die nieuwe bestuurscultuur?

“Als journalist maak je onderdeel uit van de politieke cultuur. De onderwerpen die in het vragenuurtje aan bod komen zijn eigenlijk altijd onderwerpen die in de media zijn gekomen. Dus het is je taak als journalist om integer te werk te gaan. Eén van de dingen in de nieuwe bestuurscultuur is dat de overheid meer informatie moet gaan geven. Als er dan heel veel informatie op je afkomt is dat je taak om daar als journalist op een goede manier mee om te gaan. Opschrijven als er iets mis is, maar niet op basis van halve zinnetjes of halve e-mails groot schande schreeuwen. Eigenlijk is het simpel samen te vatten als goede integere verhalen schrijven en niet de sensatie opzoeken.”

Merkt u eigenlijk al iets van de nieuwe bestuurscultuur?

“Op heel veel terreinen zie je dat het eigenlijk nog niet lukt. Oppositiepartijen die bij voorbaat zeggen dat het niet deugt. Een kabinet dat soms meer documenten stuurt maar vaak nog dingen achterhoudt. Journalisten die nog steeds achter het schreeuwerige nieuws aanlopen om maar zo veel mogelijk lezers en kijkers te krijgen. Dus nee, er moet nog heel veel gebeuren.”

Tot slot, wie zou u heel graag nog een keer willen interviewen?

“Pete Buttigieg, dat is de Amerikaanse minister voor transport. Hij wilde namens de democratische partij in Amerika de presidentskandidaat worden. Uiteindelijk werd het Joe Biden. Ik ben erg onder de indruk van hem, en ik zou hem heel graag nog willen interviewen.”

Weetjes

-Op Twitter liet Trouw-journalist Christoph Schmidt weten dat het politieke team van Trouw na de zomer versterkt wordt de tweet is hier te lezen. 

-Tijdens het 1-april debat liet hij zijn telefoon van de publieke tribune vallen, Lilian Marijnissen (SP) is op dat moment net bezig met een interruptie. Gelukkig schiet Azarkan (DENK) te hulp. Het moment is hier te zien.

Nogmaals hartelijk dank voor het interview en de rondleiding!